Witam was! Niedawno do kina w moim mieście wszedł długo, przeze mnie wyczekiwany film "Thor: Ragnarok". Czemu wyczekiwany? Ponieważ miał tam się pojawić Loki, grany przez Toma Hiddleston. Jest to niewątpliwie jedna z moich ulubionych postaci z universum Marvela. Ponadto miał tam grać, i grał Benedict Cumberbatch w roli Doktora Strange'a. Czyli dwóch moich ulubionych aktorów w jednym filmie. Dobra przechodzimy do recenzji.
Thor: Ragnarok, trzecia część z serii filmów o Thorze. Wyreżyserowana przez Taika Waititi na podstawie scenariusza Erica Perason, Craiga Kyle i Christophera Yost. Kupując bilety i wchodząc do kina oczekiwałam czegoś niezwykłego i nie zawiodłam się.
Zaczynamy od sceny, gdy Thor rozmawia w niewielkiej klatce, wiszącej pod sufitem, wraz ze swym współwięźniem kościotrupem. Po chwili okazuje się, że został uwięziony przez Surtura, odwiecznego wroga Odyna, który ma zniszczyć Asgard. Thorowi udaje się uciec, dodatkowo ucina demonowi głowę, która była również jego koroną. Naszemu blondaskowi udaje się (z lekkim opóźnieniem) dostać do Asgardu. Nie ma już Haimdalla, co jest dla mnie wielkim bólem, za to pojawia się nowy strażnik. Thor idzie na spotkanie z Odynem, który niczym rzymski cesarz leży sobie na kanapie, zajadając winogronka i oglądając spektakl o śmierci Lokiego z końcówki drugiej części Thora. Tiaaa... ewidentie już wiesz, że to nie jest Odyn (szczególnie po obejrzeniu końcówki drugiej części Thora, gdzie ten po zrezygnowaniu z tronu Asgardu odchodzi, a Odyn zmienia się w Lokiego). A więc podstępem nasz bohater zmusza brata do pokazania się w prawdziwej formie. Później nasz Rogaś zabiera brata na Ziemie, gdzie umieścił Wszechojca. W domu dla starców... który jest rozbierany. No dobra, dzięki Strange'owi znajdują go i dowiadują się, że mają starszą siostrę - Hel, która chce przejąć tron Asgardu i zabić braci. Thor i Loki trafiają do jakiegoś dziwnego świata. Thor trafia na śmietnisko, a później Arene, a Loki oczywiście umie się cwaniak wszędzie wpasować i zostaje kumplem tamtejszej szychy. W "poczekalni" gladiatorów Thor traci włosy, znaczy obcinają mu je (co jest trochę smutne) i poznaje Korga. Facet jest miszczem żartu. Kiedy tylko się pojawia, widownia płacze ze śmiechu. No dobra dalej. Thor walczy z Hulkiem, co łatwo wywnioskować z traileru. Możecie sobie wyobrazić minę Lokiego, gdy go zobaczył.
A więc przechodząc do samej oceny. Uważam, że film jest bardzo dobry, choć boli mnie troszeczkę, że Marvel tak zmienia mitologię, ale przerobili ją ciekawie, więc okej. Dalej - obsada, nic do niej nie mam, teraz tylko czekam na trzecią część Avengers i będę spełniona, bo do Toma i Benedicta dołączy Robert (Tony). Humor - jak dla mnie jest naprawdę świetny. Dobra umówmy się ja nie mam wielkich wymagań do filmów, a z Marvela jedynie druga część Avengersów średnio mi się podobała. Jeszcze tylko muzykę chciałam bardzo pochwalić.
A więc końcowa ocena 10/10. Może, jest to za wysoka ocena, może nie, jak dla mnie idealna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz